Πολλές φορές
φίλοι, μαθητές, γονείς με ρωτάνε ποια πολεμική τέχνη είναι η καλύτερη.
Όσον αφορά τις
πολεμικές τέχνες προσωπικά μου αρέσουν όλες.
Τα βασικό
κριτήριο πιστεύω στο να επιλέξει κάποιος το τι θα κάνει είναι να δοκιμάσει και
να δει τι του ταιριάζει ή να το πω διαφορετικά, τι του κάνει «κλικ». Ένας
σημαντικός παράγοντας όμως είναι και το «σε τι Δάσκαλο θα πέσει». Αυτό το
κεφάλαιο σηκώνει όμως πολλή συζήτηση και μπορώ να το αναπτύξω σε επόμενη
ανάρτηση.
Οι πολεμικές
τέχνες έχουν μία εξαιρετική ιδιαιτερότητα σε σχέση με όλα τα άλλα αθλήματα η
οποία είναι πολύ σημαντική τόσο για τα μικρά παιδιά όσο και για τους μεγάλους
ασκούμενους.
Η εξάσκηση είναι
τέτοιας φύσης ώστε να προωθεί την εξισορρόπηση των δύο ημισφαιρίων του
εγκέφαλου με τις αντιδιαμετρικές κινήσεις που γίνονται στη διάρκεια της
προπόνησης και αυτό αποτελεί μία βάση για τον ασκούμενο στο να αποκτήσει τέλεια
ισορροπία και ευθυγράμμιση σωματικά αλλά και νοητικά.
Τι είναι όμως η
αντιδιαμετρική κίνηση;
Με ένα απλό
παράδειγμα, όταν κάνουμε μία γροθιά με το δεξί χέρι και παράλληλα μία κλωτσιά
με το αριστερό πόδι.
Όταν ο ασκούμενος
καλείται να μιμηθεί έναν τέτοιο συνδυασμό κινήσεων, ο εγκέφαλός του συντονίζεται
για να δώσει την εντολή στο σώμα και το σώμα να αποκτήσει την ισορροπία που
πρέπει για να εκτελέσει την κίνηση σωστά .Όσο απλό κι εάν ακούγεται το
παράδειγμα, στην πραγματικότητα δεν είναι.
Το εκπληκτικό
είναι ότι στην εξάσκηση των πολεμικών τεχνών ξεκινάς από απλές κινήσεις και
τεχνικές και καταλήγεις σε πολύπλοκες και δύσκολες ταυτόχρονα (βλ.βίντεο).
Συγκρίνοντας
λοιπόν το wushu με τις άλλες πολεμικές τέχνες, ίσως είναι
μοναδικό στο πως μπορεί να εξελίξει έναν αθλητή μέσα από την τεράστια ποικιλία
στυλ και τεχνικών που έχει παγκοσμίως. Είναι εύκολο να το διαπιστώσει κανείς αν
το ψάξει λίγο.
Αλλά θα πρέπει
πάντα να μην ξεχνάμε κάτι, πως σε όλα τα αθλήματα δεν υπάρχουν καλές τεχνικές ή
σούπερ δάσκαλοι, υπάρχουν μόνο «Καλοί Αθλητές».