Δευτέρα 4 Μαρτίου 2019

Xρυσή διάκριση μέσα στην σφηκοφωλιά!!


Ένα ακόμη διεθνές Πρωτάθλημα ολοκληρώθηκε.Το 5ο Διεθνές Moscow Wushu Stars.


To πρωτάθλημα έγινε στην Μόσχα στις 22 έως και 27  Φεβρουαρίου 2019  σε θερμοκρασία -13ο C.


Πήρανε μέρος 22 χώρες από όλη την υφήλιο και υπήρχαν ακόμη και  9 διαφορετικές Ρώσικές Ομάδες. Σύνολο 960 αθλητές και οι συμμετοχές σε αγωνίσματα έφτασαν τις 2600!!

Χρειάστηκαν τρεις  official μοκέτες για τα ταολού και ένα Leitai (ρινγκ) για το Σάντα και το Τουισόου καθώς και ένα σφικτό πρόγραμμα το οποίο ξεκινούσε από το πρωί στις 9:00 και μαζί με τις απονομές ολοκληρωνόταν στις 20:30 καθημερινά για 4 ημέρες.


Το πρωτάθλημα θύμιζε Εθνικό Πρωτάθλημα της Ρωσσίας και με την συμμετοχή των υπόλοιπων Χωρών το επίπεδο ήταν πολύ υψηλό τόσο στα αγωνιστικά ταολού αλλά και κυρίως στα Παραδοσιακά.
Οι αθλητές ήταν δουλεμένοι με απόλυτα επαγγελματικό τρόπο, οι παρουσιάσεις τους και οι μάχες στο λειτάι έδωσαν μία  ποιότητα στο πρωτάθλημα να είναι σε ένα επίπεδο που ξεπερνάει το Πανευρωπαικό και φτάνει στα στάνταρ ενός Official Παγκοσμίου Πρωταθλήματος.

Η θέση μου σε αυτό το Πρωτάθλημα ως Διαιτητής, ήταν στην Περιοχή 1 η οποία είχε όλες τις ελίτ κατηγορίες από 15 ετών εώς και 35 ετών.Οι διατητές στην συγκεκριμένη περιοχή ήταν οι επίλεκτοι Α από την Ρωσσική Ομοσπονδία και στελέχωσα και εγώ την ομάδα  λόγω της ιδιότητάς μου ως Διεθνής Α Κριτής.


Το θέαμα σε κάθε κατηγορία ήταν μοναδικό!Παρόλο τις ατελείωτες ώρες που καθόμουν σαν διαιτητής το ενδιαφέρον μου ήταν συνεχώς ενεργοποιημένο.Ο κάθε αθλητής ήταν καλύτερος από τον άλλον.Το επίπεδο των αθλητών με είχε συναρπάσει και ο τρόπος με τον οποίο παλέυανε να πάρουν κυρίως την πρώτη θέση.


Μου έκανε εντύπωση μία αθλήτρια που την παρακολουθώ τα τελευταία 3 χρόνια από την Ρωσσία που σε ένα σύντομο διάλλειμα την είδα σε έναν διάδρομο να κλαίει επειδή πήρε την 3η θέση.Σημειώνω ότι είχε πάρει ήδη ένα χρυσό μέσα στην ημέρα..και την επόμενη ημέρα πήρε άλλα 2.Από αυτό αντιλήφθηκα ότι μόνο η πρώτη θέση μετράει για την φιλοσοφία αυτών των αθλητών και δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό μόνο γι αυτό.



Ο αγώνας διεκδίκησης ενός μεταλλίου ήταν συναρπαστικός.Όλοι οι Ρώσσοι αθλητές κυνηγούσαν μόνο την Πρώτη θέση –μόνο αυτό είχε σημασία.Είχα πραγματικά ενθουσιαστεί με το πάθος που αγωνίζονταν για κάθε διεκδίκηση σε κάθε κατηγορία, ακόμη και σε κατηγορίες που έριχνα μία κλεφτή ματιά στην διπλανή μόκέτα ηλικιών 7-9 ετών…εκπληκτικό.



Θεωρώ ότι το Διεθνές Moscow Wushu Stars  είναι ο καλύτερος προθάλαμος για κάθε αθλητή τόσο στα ταολού αλλά και στο Σάντα να τεσταριστεί πριν αποφασίσει να πάρει μέρος σε ένα Official Διεθνές Πρωτάθλημα.Η συγκεκριμένη διοργάνωση δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από κανένα άλλο Διεθνές Πρωτάθλημα – έχει τους καλύτερους αθλητές του κόσμου, εκτός από τους Ρώσσους αθλητές έχει ομάδες που συμμετέχουν από το Xoνγκ Κονγκ, Μακάο αλλά και της Κίνας.


Η οργάνωση των αγώνων ήταν άψογη.Δεν έφυγε ούτε λεπτό από την αναγραφόμενη ώρα του Προγράμματος.Σε αυτό σύμβαλαν η Οργανωτική επιτροπή αλλά και το αρκετά εξελιγμένο πρόγραμμα Competition Book που χρησιμoποιούσαν οι ομάδες των κριτών,το οποίο έχει πάρει πάρα πολλές αναβαθμίσεις μέσα από την εμπειρία των Επικεφαλής Διαιτητών τα τελευταία 5 χρόνια.



Ανάφερα την λέξη Σφηκοφωλιά στον τίτλο αυτού του άρθρου.Ο λόγος είναι ότι όταν έχεις μέσα σε κάθε κατηγορία αθλητές που ο μοναδικός σκοπός είναι μόνο η πρώτη θέση στο βάθρο, το έχουν σαν φιλοσοφία όλα τα χρόνια που προπονούνται και είναι στην αθλητική τους παιδεία να ανεβάζουν την Εθνική τους σημαία ψηλά, μία θέση στο βάθρο από οποιαδήποτε άλλη χώρα θα ήταν άθλος – κυριολεκτικά είναι σαν να βάζεις το χέρι σου μέσα σε σφηκοφωλιά με μανιασμένες μέλισσες που δεν σε αφήνουν να πάρεις το μέλι!



Αξίζει να αναφέρουμε ότι εκτός το mindset  των Ρώσσων αθλητών, ένα ακόμη γεγονός ανέβαζε τον πήχη όσο δεν πάει…με την λήξη του Moscow Wushu Stars, ύστερα από δύο ημέρες ξεκινούσε το Εθνικό Πρωτάθλημα Ρωσσίας για την πρόκριση και στελέχωση της Εθνικής τους ομάδας.Αυτό συνεπάγεται ότι όλοι οι αθλητές ήταν στο pick!!!

Την Εθνική μας ομάδα την αποτελούσαν  δύο αθλητές στα Ταολού, ο Γρηγόρης Χριστοφορίδης και ο Μάριος Βελισσαρίου. Η ομάδα του Σάντα δεν κατάφερε να ταξιδέψει. Αρχηγός της Ομάδας όπως είχα οριστεί από την Ε.Ο.Γ.Κ.Φ. και Διαιτητής ήμουν εγώ.


Ο Μάριος Βελισσαρίου ύστερα από έναν χρόνο αποχής από τον προπονητικό του ρυθμό έβαλε έναν μεγάλο στόχο μέσα σε ένα διάστημα 2 μηνών να προετοιμαστεί και να τα βάλει με τα μεγαθήρια των αγωνιστικών ταολού.O στόχος του ήταν πάρα πολύ ψηλός μόνο και μόνο με την διάθεσή του ότι θα έπρεπε ύστερα από ένα χρόνο αποχής να ξαναβρεί τον εαυτό του και να τεσταριστεί με τους καλύτερους.Και στις δύο κατηγορίες είχε να αντιμετωπίσει τους 7 Ρώσσους αθλητές μέσα από τους οποίους στελεχώνεται η Εθνική ομάδα για τα Νότια στυλ της Ρωσσίας εκ των οποίων επιλέγονταν μόνο 2 από την Ρώσσικη ομοσπονδία.


Το υπερθέαμα που είδαμε ήταν εκπληκτικό, μέσα από αυτές τις κατηγορίες  βγήκαν όλα τα highlights του πρωταθλήματος.Το θάρρος και μόνο του Μάριου που πέτυχε να βγάλει το 100% της δίμηνης δουλειάς που έριξε μέσα σε αυτή την πρόκληση που είχε να αντιμετωπίσει, το αποτέλεσμα ήταν να τοποθετηθεί στην 8η θέση και στις 2 κατηγορίες και του αξίζουν θερμά συγχαρητήρια.

Ερχόμαστε στον Γρηγόρη Χριστοφορίδη ο οποίος κατάφερε να πάρει με μόνο ένα αγώνισμα που συμμετείχε, στην κατηγορία της Νότιας Παραδοσιακής γροθιάς με μία φόρμα  του Hung Gar την Πρώτη θέση, να ανέβει στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου και μέσα στην σφηκοφωλιά να ακουστεί ο Εθνικός μας ύμνος.Στιγμές μοναδικές τόσο για εμάς αλλά και για την Ελληνική αποστολή.


Θα πρέπει σε αυτό το σημείο να τιμήσω τον Γρηγόρη με δύο λόγια διότι είναι ένας άνθρωπος ο οποίος κάνει συνεχώς αφανής πράξεις και κάτι το οποίο πίστευε πάρα πολύ για πάρα πολύ καιρό το κατάφερε και το έκανε πραγματικότητα.
Πριν 13 χρόνια όταν εργαζόμουν σε μία τεχνική εταιρία όπου γνώρισα τον Γρηγόρη  και ήρθε με έναν φίλο να προπονηθούμε μαζί. Από εκείνη την στιγμή ο Γρηγόρης έκανε αυτοσκοπό την προπόνηση στο Κουνγκ Φου και παρόλο τις οικογενειακές του υποχρεώσεις (με τρία μικρά παιδιά) , τα άστατα ωράρια εργασίας του (κυρίως βραδυνά), η απόσταση που διανύει καθημερινά για μία προπόνηση από Μενίδι – Χαλάνδρι και πολλά άλλα που θα θεωρηθεί υπερβολικό να τα αναφέρω έκανε ένα όνειρό του πραγματικότητα!!!


Είμαι ευγνώμων που με έχει εμπιστευτεί ως Προπονητή του όλα αυτά τα χρόνια και βρέθηκα σε μία από τις σημαντικότερες στιγμές της πορείας του παρών και μαζί του.

Kλέινοντας αυτό το άρθρο είναι σημαντικό να αναφέρουμε την στήριξη που μας παρέχει η Ελληνική Ομοσπονδία Γουσου Κουνγκ Φου διότι χωρίς την συμβολή της σε πολλά επίπεδα δεν θα βρισκόμασταν εδώ να ζήσουμε αυτές τις καταπληκτικές στιγμές.

Μία νέα περίοδος  ξεκινάει σε όλα τα επίπεδα της αγωνιστικής μας ομάδας και οι στόχοι που έχουμε θέσει είναι πολύ υψηλοί.Αυτή η συμμετοχή μας και διάκριση μέσα σε ένα τέτοιο Πρωτάθλημα θέλουμε να είναι μόνον η αρχή…ο δρόμος έχει ανοίξει και είμαστε ευγνώμωνες να συνεχίσουμε να ζούμε τέτοιες έντονες στιγμές είτε θετικές είτε προκλητικές που μας χαρίζει ο αθλητισμός μέσα από μία διαδικασία να δούμε τον εαυτό μας και να παρατηρήσουμε τον μεγαλύτερο αντίπαλό μας…το Εγώ!